τοῖς ἠθάσι λίαν τοῖς τ' ἀρχαίοις ἐνδιατριβειν

καινο-τομέω, neu anschneiden, eigtl. im Bergwerk, Phot. lex. καινὴν λατομίαν τέμνειν; so Xen. Vect. 4, 27, einen neuen Gang anschürfen; gew. übertragen, neu machen, neuern, δέξαι τελετὴν καινήν, ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμεν Ar. Vesp. 876; bes. im Politischen, εἰ καινοτομεῖν ἐϑελήσουσιν καὶ μὴ τοῖς ἠϑάσι λίαν τοῖς ἀρχαίοις ἐνδιατρίβειν Eccl. 584; περὶ τὰ ϑεῖα Plat. Euthyph. 3 b, öfter, wie Arist. polit. 2, 7; Dem. vrbdt ἵνα τὰ νομιζόμενα γίγνηται τοῖς ϑεοῖς καὶ μηδὲν καταλύηται μηδὲ καινοτομῆται, 59, 75; καὶ στασιάζειν Pol. 1, 9, 1; τὶ κατά τινος, 3, 70, 4; a. Sp.; καινοτομηϑεὶς ῥυϑμός Diosc. 29 (VII, 707).

ἠθάς, άδος (vgl. ἦϑος), ion. ἐϑάς, ὁ u. ἡ, gewohnt, bekannt womit, Soph. ἠϑάς εἰμί πως τῶν τῆςδε μύχων El. 364; so sp. D., ἠϑάδα ϑήρης Opp. Hal. 4, 122; Nonn.; Ael. ἠϑάδες τῶν χωρίων H. A. 7, 6; ἠϑάδες φίλοι, vertraute, Eur. Andr. 819; – οὗτος οὐ τῶν ἠϑάδων (ὀρνίϑων) ὧν ὁρᾶϑ' ὑμεῖς ἀεί Ar. Av. 271, keiner von den bekannten Hausvögeln; bei Plut. Sull. 28 Lockvögel; ἠϑᾶδες παγαί Apollnds. 25 (IX, 264), u. öfter in der Anth.; vom Pferde, zahm, Paus. 5, 27, 4, Hesych. τιϑασός; – τὰ ἠϑάδα, im Ggstz τὰ καινά, Eur. Cycl. 250; vgl. Ar. Eccl. 584 εἰ καινοτομεῖν ἐϑελήσουσιν καὶ μὴ τοῖς ἠϑάσι λίαν τοῖς ἀρχαίοις ἐνδιατρίβειν.